Michaël Borremans in Zeno X

The Angel, 2013, 300 x 200 cm, oil on canvas

Hedendaags klassiek komt ook voor in de schilderkunst.

Dat bewijst Michaël Borremans met zijn laatste expo in Zeno X. We zien klassieke poses, klassieke kleuren en klassieke thema's, maar dat alles met een eigentijdse twist. De maagd Maria heeft een vreemd pak aan, de martelaar heeft een strontbaard, Eva uit het aards paradijs heeft een stuk kaas vast en er is een Venus met een vals hoofd. Oude meesters zoals Velasquez, Chardin, Goya, Courbet en Manet zijn niet ver weg, maar kregen een surrealistische interpretatie. Mooi vond ik vooral de buitenmaatse formaten en de warme gloed van de imprimatura. Deze laatste schemert door de bovenlaag of is zichtbaar op de rand (wat een rode schijn gaf op de muur).

De expo ging door in de vernieuwde Zeno X ruimtes in Borgerhout. Er was bijzonder veel volk op de laatste dag (zie sfeerfoto's hieronder) en Borremans zelf was aanwezig. Hij hield audiëntie in de blibliotheek, ik ben niet geweest. Wat vraag je aan of zeg je tegen een kunstenaar die je bewondert? Het is toch geen rockster, in de wereld van de beeldende kunst lijkt idolatrie misplaatst. Al zou ik wel eens willen weten naar welke exposities hij laatst is geweest en welke hedendaagse kunstenaars hij goed vindt (Robert De Vriendt? Kati Heck? Adrian Ghenie?).

Shitbeard, 2013, 50 x 42 cm, oil on canvas

Nude with Cheese, 2013, 300 x 200 cm, oil on canvas

Dead Chicken, 2013, 40 x 60 cm, oil on canvas

The Missile, 2013, 200 x 120 cm, oil on canvas

The False Head, 2013, 240 x 130 cm, oil on canvas

The Virgin, 2013, 240 x 130 cm, oil on canvas

Veel volk de laatste dag (12 oktober 2013)

Borremans in de bibliotheek