Big Pink Head, Florin Maen, 2010
Nog een laatste maal naar Watou.
Het
Kunstenfestival Watou krijgt volgend jaar immers geen subsidies meer. Ik ging puur uit nostalgie, want jarenlang liet ik het festival links liggen omdat... "het te toegankelijk is, met kwaliteitsverlies als gevolg" (ik citeer de kunstcommissie die over subsidiëring moest oordelen). Kunst moet wat elitair zijn, het mag niet te makkelijk zijn. Ik herinner mij de vele enigmatische werken uit de beginperiode, die soms nog ondoorgrondelijker werden in combinatie met de gedichten die op pancarte's bij de werken stonden of werden afgespeeld op bandjes (ingesproken door de dichter zelf: Herman De Coninck, Hugo Claus). Het ging in het begin vooral om die gedichten, het evenement heette oorspronkelijk dan ook Poëziezomer Watou. Organisator
Gwij Mandelinck was overigens zelf een dichter (en is dat wellicht nog steeds). Ooit maakte ik een rondleiding met hem mee waarbij hij nadien voorlas uit eigen werk: indrukwekkend. Hoe dan ook: de kunstwerken waren eerder illustraties bij de gedichten. Revolutionair was zeker de lokatie: niet enkel het feit dat alles plaatsvond in een onooglijk boerendorp maar dat de werken opgesteld stonden in de stallen van leegstaande hoeves of in vervallen boerenwoningen. Je kreeg er nog meer ontzag voor de kunstwerken van, als waren het parels in een zwijnenstal. Heb ik niet voor het eerst een werk van Tuymans gezien in Watou? Raveel was alomtegenwoordig meen ik mij te herinneren. Folkert de Jong had ooit een prachtige installatie in één of andere oude loods. Of ik gestopt ben met te gaan voor of nadat Mandelinck stopte als organisator, weet ik niet meer. Ik denk ervoor. Ik herinner mij dat hij bij zijn gidsbeurt klaagde over de logistieke nachtmerrie van zo'n Poëziezomer. Al die waardevolle werken in nauwelijks te beveiligen bouwvallige hoeves! Hoge verzekeringskosten! Misschien moest hij toen al bepaalde concessies doen, concessies die ook het Kunstenfestival heeft gedaan waardoor het volgens de commissie zijn subsidies niet meer waard is. Toch moet ik zeggen dat ik niet enkel uit nostalgie naar deze mogelijk laatste editie ben gegaan. Ik zag dat er werk van
Florin Maen (of is het Maen Florin?) te zien zou zijn. Ik had al enkele van haar beelden gezien
in Dilbeek: schitterend. En in Watou leek het vol te staan met die tragische figuren van haar: heerlijk! (Haar werk is overigens wel verwant met dat van Folkert De Jong vind ik.) Dat er nog een paar mooie
Cindy Wright's hingen en zelfs een schilderij van
Koen Fillet rechtvaardigde de verplaatsing nog meer. Verder zag ik vooral conceptueel werk, zoals vroeger. Wel toegankelijker lijkt mij: wie begrijpt niet wat bedoeld wordt met een wereldkaart van vlammen? Of met een kamer vol bokalen met verfborstels? Of met beelden van aangespoelde lijken van vluchtelingen? Intussen is bekend dat heel veel mensen het festival hebben bezocht (het was dringen in de rijhuisjes op de laatste dag). Het heeft de organisatoren de moed heeft gegeven om te trachten nog een editie op te zetten. Te financieren door crowdfunding. Als dat lukt haalt de kunstcommissie eigenlijk haar gelijk: hoe meer mensen geld doneren, hoe populairder en dus minder elitair en dus minder kunstzinnig het festival is.
Florin Maen
I hate words, Fred Eerdekens, 2005
Randal Casaer
Randal Casaer
Zonder titel (Can a cow be called a horse), Johan Clarysse, 2009
Collector's item, Cindy Wright, 2010
How to disappear II, Koen Fillet, 2016
Blue bird, Cindy Wright, 2013
The Clearing, Roy Villevoye, 2011
Suspicious Portraits (Klaus), Johan Clarysse, 2010
Lekker luisteren naar gedichten
Flashdance, Sandrine Pelletier, 2009
Kabinet (stucwerk), Lies Cayers, 2009
Kabinet (stucwerk), Lies Cayers, 2009 (detail)
code, Peter De Meyer, 2014
Teoria (Goliath's Head), Eduardo Basualdo, 2014
Cross reference, Peter De Meyer, 2014
Ik wist dat je zou komen, Saskia De Coster en Inne Eysermans, 2016
The natural default setting 2, Bas Overbeek, 2015
One World, Eckart Hahn, 2015
Fake protest songs, Filip Markiewicz, 2015
Tierra, Regina Jose Galindo, 2013
Masters of Death, Cleon Peterson, 2016
Bronze/Wax no2, Anders Krisar, 2006-08
Agony, Tayeba Begum Lipi, 2015
Remade, Armed, Bungling, Hug, Grow Grow, We belong to Paradise... en de anderen, Florin Maen, 2007-2016
Remade, Armed, Bungling, Hug, Grow Grow, We belong to Paradise... en de anderen, Florin Maen, 2007-2016 (detail)
Dotty, Florin Maen, 2013
Wisper, Scream, Branded, Wounded, Pink Rat, Wronface... en de anderen, Florin Maen, 2007-2014 (detail)
Wisper, Scream, Branded, Wounded, Pink Rat, Wronface... en de anderen, Florin Maen, 2007-2014
On the Wall I, II, II, IV, Florin Maen, 2015-16 (detail)
Wisper, Scream, Branded, Wounded, Pink Rat, Wronface... en de anderen, Florin Maen, 2007-2014 (detail)
YOU MAKE ME WONDER, Jeppe Hein, 2014
Beminnend gesproken, Rik Meijers, 2016
Geen kunst, stond gewoon langs de weg...
Change is coming, Johan Clarysse
Refuge, Alex Seton, 2015
Conversation Piece II-1/1, Juan Munoz, 2001
Case Tomada, Rafael Gomezbarros, 2016 (detail)
Case Tomada, Rafael Gomezbarros, 2016
KOCMOC, We have never been modern, Luk Berghe, 2015-16
Rest (Vienna 1909, 20-year-old Adolf Hitler is Homeless), Roy Villevoy, 2016
When Fate Moves Mountains, Francis Alÿs, 2002
Jack, Roy Villevoy, 2016
See Yourself In Me, Louise Bennett, 2015
Other People Think, Alfredo Jaar, 2012
Today I Made Nothing, Joachim Coucke, 2012
Idyllische locaties...
